PAG-IBIG SA DIOS

Mula sa maningning na alapaap ay sinalita ng Dios ang mga sumusunod,

MAT 17 :

5  .... ITO ANG SINISINTA KONG ANAK, NA SIYA KONG KINALULUGDAN; SIYA ANG INYONG PAKINGGAN.

Isang napakaliwanag na katotohanan, na ang pagpapayahayag ng  pag-ibig sa Dios ay ang maluwalhating pakikinig sa mga turo at utos na nagmula mismo sa sariling bibig ng Cristo. Palibhasa'y sa Espiritu ng Dios ang salita (turo at utos), samantalang ang tinig ay mula sa sariling bibig ng kaniyang mga banal.

Sa ikapagtatamo ng matuwid hinggil sa larangan ng tunay na kabanalan ay walang anomang nararapat na gawin ang sinoman, kundi ang pakikinig at pagsasabuhay sa mga UTOS at KATURUANG PANGKABANALAN, na sa natatanging kapanahunan ay may katapangang ipinangaral ng sariling bibig ni Jesucristo. 

Gayon ma’y hindi maaari na makasunod ang marami sa utos at turo ng Dios na isinatinig ng Cristo, sapagka’t hindi kakaunti ang mga tao na walang nadaramang pag-ibig sa Dios. Kahi man sila’y nagsasabing mga alagad at mangangaral ni Jesus ay hindi naman nakikita sa kanila ang mga tanda ng pag-ibig na nararapat nilang iukol sa Dios. Lumalabas ngang sila’y mga sinungaling at palalo, dahil sa taliwas ang kanilang ginagawa sa kanilang ipinangangaral na salita.

Sa gayo’y anu-ano nga ba ang maaring gawin ng sinoman, upang sa kaniya ay masumpungan ang pag-ibig na nararapat ituon ng sinoman sa Panginoong Dios.

Hinggil sa usaping ito ay madiing sinabi, gaya ng nasusulat,

JUAN 14 :

21  ANG MAYROON NG AKING MGA UTOS, AT TINUTUPAD ANG MGA YAON, AY SIYANG UMIIBIG SA AKIN: at ANG UMIIBIG SA AKIN AY IIBIGIN NG AKING AMA, at siya'y iibigin ko, at ako'y magpapakahayag sa kaniya.